сёлета вясна пачалася ў снежні.
прынамсі даляцела
да нявызначанага па парадку неба
(межы сцерліся ад частага перасячэння),
дзе я заўсёды піла зараннія кісялі,
махала нагою,
чакала, пакуль паштальён на аднарозе
ўпрэ мне ў рукі бандэроль
і скажа: "Ваша шчасце. Падпішыцеся, калі ласка",
і неяк у чаканні заснула.
я не ведаю, колькі міма праходзіла табараў,
і колькі яны забралі маіх брудных кубачкаў,
і што па руцэ мне наваражылі,
пакуль я шчэ недзе вышэй лятала.
але цяпер мяне
разбудзіла
вясна,
што чамусьці
так доўга
блудзіла.
No comments:
Post a Comment